Święto przywędrowało do Polski pod koniec kat 90. z Zachodu. Zdaniem badaczy kultury początki Halloween wywodzą się z dawnym europejskich zwyczajów dożynkowych i festiwalów związanych z czczeniem zmarłych. Dużych wpływów doszukiwać się można w kulturze celtyckiej, gdzie pod koniec października odbywały się uroczyste obrzędy związane z zakończeniem żniw i przygotowaniem do zimy. Rozpalano wówczas ogniska i przywoływano duchy zmarłych, by zapewnić sobie ich przychylność w zaświatach. Jednym z najpopularniejszych Halloweenowych gadżetów jest wydrążona dynia ze świeczkami w środku. Co ciekawe, pierwotnie do wykonywania tych ozdób używano rzepy, dopiero imigranci, którzy przybyli do USA, wpadli na pomysł wykorzystania dużych pomarańczowych warzyw. Tradycją obchodów Halloween na Zachodzie jest przebieranie się za duchy, upiory i inne „straszne” postacie – wszystko to jednak z przymrużeniem oka. Dzieci wieczorem wybierają się na tzw. „tick-or-treating”, odwiedzając pobliskie domy i stawiając gospodarzom ultimatum: „łakocie albo psikus”. W pubach i restauracjach organizowane są imprezy tematyczne, a na ulicach również parady, w których chętnie uczestniczy zarówno młodzież, jak i dorośli. W Polsce Halloween w dalszym ciągu budzi pewne kontrowersje. Kościołowi nie podoba się dworowanie ze śmierci i złych mocy, zwłaszcza w przeddzień poważnego i pełnego zadumy Dnia Wszystkich Świętych. W istocie jednak Halloween przypomina słowiański zwyczaj dziadów – pogańskiego święta, z którego wraz ekspansją chrześcijaństwa zrodziły się Zaduszki, obchodzone 2 listopada. W ciągu ostatnich lat wraz z postępującą amerykanizacją świata Halloween dotarło nawet do Azji, gdzie zyskuje coraz większą popularność, zwłaszcza wśród młodych pokoleń.